Με αφορμή την τραγική επέτειο της πυρκαγιάς στον πύργο Grenfell του Λονδίνου και εν αναμονή της εφαρμογής του νέου Προεδρικού Διατάγματος για την πυροπροστασία, το ΒΗΜΑ Science διενεργεί “αυτοψία” για το κατά πόσο έτοιμοι είμαστε απέναντι στις πυρκαγιές.
Ειδική μνεία γίνεται για το Εργαστήριο Ετερογενών Μειγμάτων και Συστημάτων Καύσης (ΕΜΣΚ) και την Εργαστηριακή Μονάδα Πυρομηχανικής (ΕΜΠυρ).
Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα:
Το κτίριο O της Πυρομηχανικής
Ξεκίνησα Παρασκευή στις 12 να ψάχνω στην Πολυτεχνειούπολη από την Πύλη Ζωγράφου. Σε ποια σχολή κάνουν μάθημα σχετικό με την πυροπροστασία; Δεν είναι από αυτά που θα μπεις στο Διαδίκτυο και θα σ’ το βγάλει. Δεν ήταν εύκολο.
Πρώτος σταθμός, η Πρυτανεία. Ηταν ευγενικοί, αλλά δεν ήξεραν. Με τα πολλά και ρωτώντας έφθασα στη Γραμματεία των Μηχανολόγων. Επίσης δεν ήξεραν(!), αλλά μου έδωσαν το όνομα ενός καθηγητή να ρωτήσω εκεί, όταν θα έβρισκα το εργαστήριό του. Με τα πολλά το βρήκα, αλλά δεν έκανε εκείνος τέτοιο μάθημα. Ηταν όμως τρία ευγενέστατα παιδιά εκεί και το ένα θυμήθηκε ότι είχε ακούσει για κάποια καθηγήτρια που μπορεί να ήταν ό,τι ζητούσα.
Με έστειλε να τη βρω στο κτίριο 0. Υστερα από μιάμιση ώρα από τότε που ξεκίνησα να ψάχνω είχα φθάσει πλέον κοντά στην άλλη άκρη. Τελευταίο κτίριο στη ΒΑ πλευρά. Κυριολεκτικά κτίριο 0. Αλλά εκεί μέσα υπάρχει πράγματι το Εργαστήριο Ετερογενών Μειγμάτων και Συστημάτων Καύσης (ΕΜΣΚ: http://hmcs.mech.ntua.gr). Εκεί γίνονται το μάθημα και οι εργαστηριακές ασκήσεις της Πυρομηχανικής και όπως λένε οι άνθρωποι του Εργαστηρίου, που ανήκει (τελικά) στη Σχολή Μηχανολόγων, είναι το μοναδικό εργαστήριο στην Ελλάδα που μπορεί να εκτελέσει ολοκληρωμένες δοκιμές αντίδρασης δομικών προϊόντων στη φωτιά σύμφωνα με το πρότυπο ΕΝ 13501-1. Επίσης, να τα κατατάξει με το σύστημα ευρωπαϊκών κλάσεων για ανάφλεξη και εξάπλωση της φωτιάς, παραγωγή καπνού και φλεγόμενων σταγονιδίων και σωματιδίων. Δεν ξεκίνησαν χθες η καθηγήτρια δρ Μαρία Φούντη και το μέλος ΕΔΙΠ δρ Διονύσης Κολαΐτης. Δώδεκα χρόνια παλεύουν σε αυτό το Εργαστήριο και τώρα ελπίζουν στο τέλος του χρόνου να έχει πιστοποιηθεί, οπότε θα μπορούν να κάνουν δοκιμές καταλληλότητας υλικών ως προς το πόσο εύφλεκτα είναι και να μην τρέχουν οι έλληνες παραγωγοί δομικών υλικών σε ξένα και αμφίβολης αξιοπιστίας εργαστήρια. Το Εργαστήριο αυτό, μέσω της συμμετοχής του σε ανταγωνιστικά διεθνή και εθνικά ερευνητικά προγράμματα, έχει αποκτήσει εκτεταμένη ερευνητική εμπειρία σε θέματα φωτιάς, ενώ η Εργαστηριακή Μονάδα Πυρομηχανικής (ΕΜΠυρ) προσφέρει ένα ευρύ φάσμα συμβουλευτικών υπηρεσιών (με πιο ενδιαφέρουσες για την περίπτωσή μας να είναι η διάδοση φωτιάς, η κίνηση καπνού σε κτίρια και η εκτίμηση κινδύνου εξάπλωσης φωτιάς σε προσόψεις).
Και με όλες αυτές τις δραστηριότητες η είδηση είναι πως το μάθημα της Πυρομηχανικής δεν το διδάσκονται ούτε οι αρχιτέκτονες ούτε οι πολιτικοί μηχανικοί! Μόνο οι μηχανολόγοι στο προτελευταίο εξάμηνο, αλλά και αυτό είναι κατ’ επιλογήν. Αρα το πολύ 15 άτομα κάθε χρόνο βγαίνουν και έχουν κάποια ιδέα περί πυρκαγιάς σε κτίρια και κάτι από σχεδιασμό παθητικής πυροπροστασίας όπως τον απαιτεί το ΠΔ 41/2018! Που απαιτεί βέβαια πολλά περισσότερα. Ενώ δεν υπάρχει και μεταπτυχιακό στάδιο για την κατάλληλη σχεδίαση προστατευμένων από την πυρκαγιά κτιρίων.
Από το άρθρο “Επικίνδυνα «παιχνίδια» με τη φωτιά” του κ.Γαλδαδά Άλκη.
